~รักนะ...~

จำได้ว่าเคยอ่านเจอในหนังสือเล่มหนึ่ง
ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นของคุณปราย'พันแสง
จำเนื้อเรื่องทั้งหมดไม่ได้ว่าเรื่องราวเป็นอย่างไร?

แต่ประทับใจประโยคหนึ่งที่ชายคนหนึ่งพูดกับหญิงคนรักว่า
"คิดถึงนะแต่ไม่บอกหรอก แต่ถึงไม่บอกก็ยังคิดถึงอยู่ดี"
มันเป็นประโยคที่ใช้บอกสิ่งที่อยู่ในใจ
ที่เหมือนกับว่าไม่อยากจะแสดงออกให้อีกฝ่ายรู้
ผ่านวิธีการพูดเก๋ๆน่ารัก ตามภาษาของผู้ชายช่างคิดคนนั้น
แต่ก็แสดงออกมาให้เห็นเป็นรูปธรรม

เราก็เลยเอามาแปลงแบบไม่ขอเจ้าของประโยคว่า
"รักนะแต่ไม่บอกหรอก แต่ถึงไม่บอกก็ยังรักอยู่ดี"

สำหรับเรา "การบอกรักใครสักคน"
ไม่ใช่แค่เพียงคำพูดที่บอกกับคนๆนั้นเท่านั้น
แต่...
การบอกรักนี้มันมากกว่าคำพูด
เพราะเพียงคำพูด บ่อยๆก็ไม่สามารถยืนยันหนักแน่นได้
แต่จะต้องออกมาจากหัวใจ และไปที่การกระทำด้วย
เหมือนกับที่พระผู้เป็นองค์ความรักได้มาทำให้เราดูจริงไหม
และจริงกว่านั้น ในการบังเกิดมาของพระองค์

ใครว่าจริงยกมือขึ้น...