วันอังคารที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

พระเยซูเป็นเอเชียน

ผมเป็นคนไทยเชื้อสายจีนครับ
(จะบอกทำเพื่อ???)
ที่อยากจะบอกจริงจริง ก็คือ

"พระเยซูเจ้า เป็น ชาวเอเชีย" ครับ

น่าแปลกที่ผมน่าจะรู้และตระหนักเรื่องนี้ได้นานแล้ว
ว่าพระองค์เกิดและโตในทวีปเดียวกันกับผมและพวกเราทุกคน

แต่คงเพราะคริสตศาสนาไปโตในยุโรป
จึงไม่น่าแปลกถ้าใครจะคิดว่าพระองค์เป็นชาวยุโรป

ทั้งทั้งที่จริงแล้ว พระองค์เป็นเอเชียน ครับ

ผมภูมิใจที่ได้เกิดร่วมทวีปกับพระองค์ครับ
มากพอพอกับที่รู้ว่าแค่นี้ไม่พอ

"ผู้ใดทำตามพระประสงค์ของพระเจ้า
ผู้นั้นเป็นพี่น้องชายหญิงและเป็นมารดาของเรา" (มก.
3:35)

บางที เราจะมีความภูมิใจภายนอกแบบนี้ ไว้เพื่อ???
หากความภูมิใจนี้ ไม่ได้ทำให้ชีวิตของเรา

ใกล้เคียงกับความเป็นพระองค์เลย

พระอวยพร

วันอังคารที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

คำอวยพร

พอดีมีน้องมาทวง
ให้ผมอวยพระวันเกิดให้น้องเขา

พออวยพรแล้วก็รู้สึกว่ามีสาระดีดีพอจะแบ่งปันได้

เลยอยากเอามาโพสต์

เผื่อว่าได้ลืมอวยพรวันเกิดของใครอีกหลายคน

อยากบอกว่า...

ไม่ได้ตั้งใจจะลืมใครสักคนเดียวหรอกครับ

แต่ก็นะ... แก่แล้วก็หลงหลงอย่างนี้แหละครับ

เอาเป็นว่า
สุขสันต์วันคล้ายวันเกิดทุกๆคนตลอดเดือนนี้ละกันครับ

เอ้ามารับพรกัน


"วันเกิด ก็ให้นึกถึงพ่อถึงแม่ไว้
ท่านเป็นผู้ให้กำเนิดเรา เป็นผู้มีพระคุณกับเรา
ถ้าไม่มีท่านคงไม่มีและเป็นเราในวันนี้

หนูไม่ต้องเปงลูกที่เก่งก็ได้ส้ม
แต่หนูต้องเป็นลูกที่ดี และไม่ใช่แค่ให้พ่อแม่ภูมิใจ
แต่ต้องให้พระเจ้าภูมิใจในตัวหนูด้วย
เป็นคริสตชนที่ดี เป็นเยาวชนที่ดี เป็นพลเมืองที่ดี
เป็นความรักให้กับคนที่อยู่รอบๆตัวหนู
ให้เค้าเห็นพระที่อยู่ในตัวหนู

วันนี้อาจจะยังไม่ค่อยได้ หรือว่ายังเป็นได้ไม่ดี
แต่ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นไม่ได้หนิ

เด้อเชื่อว่า หนูจะเป็นได้อย่างแน่นอนและเป็นได้ดีด้วย

ถอดสภาพความเป็นส้มออก และสวมทับด้วยพระคริสตเจ้า
เพื่อจะได้พูดอย่างเต็มปากว่า ไม่ใช่ข้าพเจ้าที่ดำรงชีวิต
แต่เป็นพระคริสต์ที่ทรงดำรงอยู่ในข้าพเจ้า

วันเกิดก็เป็นเพียงวันหนึ่ง หากส้มไม่ได้ตระหนักถึงคุณค่าเหล่านี้

ที่มีและรอที่จะฉายแสงอย่างสง่างามในตัวส้ม
จงเป็นส้ม และเป็นส้มให้ดีที่สุด

เด้ออวยพรไม่ได้หรอก ให้พระอวยพร

และประทานสิ่งที่จะเป็นประโยชน์
สำหรับการดำเนินชีวิตตามน้ำพระทัยของพระองค์นะ"

พระเจ้าสถิตกับเราครับ
สุขสันต์วันคล้ายวันเกิดทุกทุกคนนะครับ

วันจันทร์ที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

นิ้วโป้ง

ถ้าตอนนี้...
มีใครซักคนบอกว่า
นิ้วโป้งไม่สำคัญ ผมคงไม่เชื่อ

ช่วงนี้รู้สึกว่า นิ้วโป้งมีปัญหา
พึ่งรู้เหมือนกันว่าใช้ประโยชน์จากนิ้วโป้งมากมาย
และนิ้วโป้งเป็นส่วนที่สำคัญในชีวิต

แม้นิ้วโป้งจะดูเล็กๆสั้นๆตันๆ
ไม่สวยเหมือนนิ้วชี้ กลาง นาง ก้อย
แต่พอข้างนึงซ้น ข้างนึงบวม
ชี้ กลาง นาง ก้อย ช่วยอะไรไม่ได้เลย

บ่อยๆที่ผมอยากเป็นคนสำคัญ
แต่ก็เป็นเหมือนแค่นิ้วโป้ง
ที่ สั้น ตัน แลดูจะไม่ค่อยสวย

ผมเป็นนิ้วโป้งที่ชอบดูถูกตัวเอง
ดูถูกตัวเองว่าผมก็แค่นิ้วโป้ง
แล้วจะทำอะไรได้มากมาย

ตอนนี้สำนึกแล้วว่า
"นิ้วโป้ง"
ไม่ได้มีไว้แค่มีอยู่
แต่นิ้วโป้งเป็นส่วนหึ่งของร่างกาย

นิ้วโป้งที่สั้น ตัน เตี้ย คงกำลังสอนผมว่า
ความสำคัญของมัน ไม่ใช่แค่การมีอยู่
แต่คือการเป็นนิ้วโป้ง

ความสำคัญอีกอยางที่ได้มาและสำนึกได้ในตอนนี้
แท้จริงแล้วความสำคัญไม่ได้อยู่ที่บุคคลหรือสิ่งใด
ที่ให้ความสำคัญกับเรา
หากแต่เป็นองค์พระผู้เป็นเจ้าของผมที่ทรงรัก
แค่นี้ก็เพียงพอแล้วที่จะบอกว่า "เราสำคัญ"

แม้เป็นนิ้วโป้ง ก็จงเป็นนิ้วโป้งให้ดีที่สุด