the Happiest Loser~*

ปีนี้ได้เข้าชิงบาสสองหน เมื่อวานนี้เป็นหนที่สอง
และเป็นหนที่สองที่เราเป็นพระรองไม่ใช่พระเอก
หนแรกที่บ้านเณรกับน้องปีหนึ่ง หนนี้กับสีเขียว

เมื่อวานนี้ เรานำก่อน แต่เราแพ้
สกอร์น้อยมากๆ 40 นาที
26-27 แต้ม เราทำ 11 แต้ม
แต่ก็ไม่ดีพอสำหรับเกมส์อัจฉริยะข้ามคืน (เอ๊ะ สงสัยจะไม่เกี่ยว)

แต่ทั้งๆที่แพ้กลับรู้สึกอิ่มใจอย่าบอกไม่ถูก
ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม
อาจจะเป็นเพราะ...
ขาเดินกลับมาจากสนาม
มีหลายคนที่ได้ให้กำลังใจ
แถมยังชมว่าเราเล่นได้ดี เล่นได้เก่ง
แอบดีใจ แถมลืมตัวไปพักนึง นึกว่าชนะ...
แอบคิดนิดนึงว่า... ชัยชนะที่พระเยซูเจ้าได้รับเป็นแบบนี้หรือเปล่านะ
ชัยชนะต่อการยอมรับต่อทุกๆกิจการที่เกิดขึ้นในชีวิตของพระองค์

ขอบคุณพระองค์ที่ได้สอนให้รู้ว่า การเป็นคนแพ้ก็มีความสุขได้เหมือนกัน
ขอบคุณใครสักคนสำหรับกำลังใจที่ให้ส่งให้มาเมื่อวานเรามีเกมส์ที่ยิ่งใหญ่จริงๆ
ขอบคุณเพื่อนๆสีฟ้า น้องๆสีแดง+สีเหลืองและคู่แข่งที่สมน้ำสมเนื้ออย่างสีเขียว
ขอบคุณเกมส์ที่ทำให้มีเกมส์ที่ยิ่งใหญ่ก่อนจบชีวิตนักศึกษาชั้นปรัชญา

ขอบคุณจริงจริง...