วันพุธที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2551

~รอคอย~

ช่วงเวลาที่ได้อยู่กับคนรัก
สำหรับใครหลายๆคน
อาจจะถือเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุด
แต่สำหรับผม
ช่วงเวลาที่ผมรู้สึกดีดีไม่แพ้กัน
และบ่อยๆ ที่ถือว่าเป็นช่วงเวลาที่มีความสำคัญ
และมีความพิถีพิถันมากทีเดียว คือ...
ช่วงเวลาของ การรอคอยเวลา
ที่จะได้พบกันคนที่ผมรัก


การรอคอย
เป็นเวลาที่จะรู้สึกตื่นเต้นมากๆ ทำอะไรก็ไม่ค่อยจะถูก
พยายามจะเตรียมนู่นเตรียมนี่ หรือนั่งคิดแล้วคิดอีกว่า...
จะแต่งตัวอย่างไร? จะทักทายว่าอะไรดี?
จะคุยเรื่องอะไร? ฯลฯ อีกสารพัดแถมยังมีบ่อยๆ
ที่แอบคิดจินตนาการไปเองต่างๆนานาว่า
มันน่าจะเป็นอย่างนู่น อย่างนี้ ก่อนที่เหตุการณ์จะเกิดขึ้นจริงๆ
แล้วก็แอบยิ้มที่มุมปากให้กับเหตุการณ์ในจินตนาการ
(ผมเชื่อว่า.. พวกคุณก็เคยเป็น)
เพื่อให้ช่วงเวลาสั้นๆที่จะเจอหรืออยู่กับคนรักของผม
เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดเพราะว่า...
เมื่อช่วงเวลาแห่งการรอคอยสิ้นสุดลง
การได้พบกับคนรักช่างมีความหมายเหลือเกิน

เพราะว่าผมได้เตรียมตัวอย่างดีที่สุดสำหรับ คนรักของผมแล้ว

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ทำให้คิดได้ว่า...
ปีนี้... เทศกาลพระคริสตสมภพที่ผ่านไป
เป็นช่วงเวลาที่ช่างมีความหมายมากมายเหลือเกิน
เพราะผมได้ใช้ช่วงเวลาแห่งการรอคอยนี้อย่างดี
ในการพยายามที่จะพยายามเตรียมตัวเอง
เพื่อต้อนรับองค์พระผู้ไถ่ผู้เสด็จมาบังเกิด...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น