~ ที่ระบายใจ ~

ที่ระบายนี้
ไม่ใช่ส้วม หรือสุขาที่ไหน
ที่ระบายได้แค่ทุกข์ทางกาย

แต่ที่ระบายนี้
ระบายทุกข์ทางใจได้
แล้วทุกข์ที่ถูกปลดนี้ ก็ไม่ได้ส่งกลิ่นให้ใครต้องไม่สบายใจ

เชื่อว่า หลายคนคงเหมือนเราที่เคยมีบางเรื่อง หรือหลายเรื่องที่ยาก
จะระบายให้ใครสักคนฟัง แม้เป็นคนใกล้ชิดคุ้นเคย
ทุกข์ที่ไม่สามารถเล่าให้ แม้กระทั่งคนใกล้ตัวฟังได้
เพราะไม่อยากให้ใครคนนั้นต้องมาเป็นทุกข์เพราะความทุกข์ของเรา
หรือบางทีอาจจะเป็นความลับที่เราไม่อยากให้ใครรู้

เราเคยมี...

มีบางคนแนะนำว่าให้ไปเล่าให้สิ่งมีชีวิตชนิดไหนก็ได้
ที่ไม่ใช่คน (เป็นวิธีที่ดีวิธีหนึ่งนะ ลองแล้ว)
อย่างเช่น สุนัข มันรับฟังเราแน่นอน
ที่สำคัญ มันไม่เอาเรื่องของเราไปเล่าต่อ

แต่สำหรับเรา
อีกวิธีที่ที่น่าจะดีกว่าคือ
การเล่าให้เขาฟัง เขาที่รักเราอย่างที่สุด
เขาซึ่งพร้อมจะฟังเราเสมอ ทุกที่ ทุกเวลา
ติดต่อเขาก็แสนจะง่าย ยิ่งกว่าผ่านเครื่องมือสื่อสารใดในโลก

เพียงแค่ เดชะพระนาม....พระบิดา..พระบุตร..และพระจิต..อาแมน
เสร็จแล้วก็เล่าเลย